Ik heb iets met grafische kunst van eind negentiende eeuw. Ik voel me vooral verwant met de symbolisten. Toen ik dit zelfportret van de Finse schilderes Ellen Thesleff zag, was ik dan ook direct verloren.
Het bijzondere aan dit zelfportret vind ik dat haar gezicht heel scherp getekend is, terwijl de rest aan haar in een constante beweging lijkt te zijn. Alsof je haar ziel ziet die constant blijft doorheen de stroom van de tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten